Ιστολόγιο γνώμης & αναλύσεων του Κων/νου Α. Καραγιαννίδη
Το τρίγραμμα ΚΑΚ είναι τα αρχικά μου.
Οι "ΚΑΚ-ίες" έχουν διττή σημασία.
Αφ' ενός υποδηλώνουν πως πρόκειται για τις προσωπικές μου απόψεις, επί θεμάτων που με απασχολούν.
Αφ' ετέρου σηματοδοτούν τον χαρακτήρα των επισημάνσεών μου, που δεν επιθυμώ να είναι ευχάριστες και δημοφιλείς, αλλά ενοχλητικές, όπως η αλογόμυγα του Σωκράτους, ώστε να διεγείρουν την κριτική σκέψη των αναγνωστών.
Σταχυολόγηση αποσπασμάτων διαχρονικής σοφίας από το έργο του σπουδαίου Αθηναίου.
Με αφορμή άρθρο-πρόταση του δημοσιογράφου Παντελή Σαββίδη, για ίδρυση πολεμικών βιομηχανιών στην Θράκη, παρήχθη ένας εκτεταμένος γραπτός διάλογος επί του θέματος στο φιλόξενο ιστολόγιό του, ΑΝΙΧΝΕΥΣΕΙΣ, στις 30/06/2021.
Ακολουθούν, κατά χρονολογική σειρά, όλα τα σχετικά κείμενα.
Οι σύνδεσμοι για τις πρωτότυπες αναρτήσεις είναι οι εξής:
Δανείζομαι τον τίτλο της αναρτήσεως από το ομώνυμο βιβλίο του Καστοριάδη, με τον πολύ εύγλωττο τίτλο, που περιέχει συρραφή μελετών/δοκιμίων του της δεκαετίας του '80 και των αρχών αυτής του '90, πολλές εκ των οποίων έχουν αποδειχθεί προφητικές.
Δεν ξέρω αν τον είχε υπ' όψιν του και ο Σφακιανάκης, όταν τραγούδησε "πήραν οι ασήμαντοι αξία, τίποτα δεν έχει σημασία" (2005)!
Αλλά και οι δύο αυτές φράσεις είναι τρομερά ακριβείς ως προς την πνευματική (και όχι μόνον) ζωή του σήμερα. Ανάγουμε σε θέσφατο και απολυτοποιούμε την ορθότητα οποιασδήποτε πομφόλυγας (μπαρούφας, νεοελληνιστί) γραφεί στα ΜΚΔ και αναπαραχθεί από κάποιο πλήθος ανοήτων, που δεν θα υπεισέλθουν στην βάσανο της κριτικής! Σε σημείο η άποψη κάποιου τυχάρπαστου να κυριαρχεί της γνώμης ενός ειδικού/επιστήμονα, επειδή έχει συγκεντρώσει περισσότερα "like"!!!
Αντίρροπη στην παρακμιακή αυτή κατάσταση μπορεί να σταθεί η (επιδεικτική) περιφρόνηση.
Είναι ευρέως αντιληπτό ότι στην εποχή μας προωθείται/επιβάλλεται ένας αυστηρός κώδικας εκφράσεως και συμπεριφοράς, που χαρακτηρίζεται από υπερευαισθησία σε ζητήματα ατομικών δικαιωμάτων και διαφορετικότητος και είθισται να αναφερόμαστε σε αυτόν ως "πολιτική ορθότητα".
Ωστόσο, παρά την επικοινωνιακή χρήση δημοφιλών, θετικώς φορτισμένων εννοιών όπως "ελευθερία", "δημοκρατία", "αυτοδιάθεση", "δικαίωμα", κλπ, παρατηρούνται, εν τη πράξει, ολοκληρωτικές συμπεριφορές στην προσπάθειά προωθήσεώς του, βασιζόμενες σε αυθαίρετες και στρεβλές ερμηνείες των εν λόγω εννοιών (που οδηγούν έως και σε αντιστροφή του ουσιαστικού τους περιεχομένου).
Ενώ εμφανής είναι και η υποκριτική αντίφαση του "σεβασμού στην διαφορετικότητα", καθώς αναγνωρίζονται μόνο συγκεκριμένες "διαφορετικότητες", ενώ όποια βρίσκεται εκτός του επιθυμητού πλαισίου λοιδορείται και διώκεται, μέσω ενός ιεροεξεταστικού συστήματος, που δεν αποδέχεται αμφισβήτηση της αυθεντίας του.
Ο Οδυσσέας Ελύτης στην συλλογή "Τα Δημόσια και τα Ιδιωτικά" έχει ένα εκπληκτικό κείμενο για την ακρισία των μαζών στα πολιτικά ζητήματα και το πόσο ευεπίφοροι είναι κάποιοι στο να αποδίδουν "ταμπέλες" σε άλλους, χωρίς να εξετάζουν σε βάθος την σκέψη τους.
Την εβδομάδα που παρήλθε σημειώθηκε ένας ενδιαφέρων, άτυπος
διάλογος μεταξύ Σημίτη και Καραμανλή, για την πολιτική τους στα
ελληνοτουρκικά, μέσω γραπτών παρεμβάσεών τους (προφανώς υπολείπεται κατά πολύ το
επίπεδο από τον ιστορικό διάλογο Βενιζέλου-Μεταξά...).
Αφορμή η αναθέρμανση της συζητήσεως για την πολιτική του Ελσίνκι και ο απολογισμός της μέσω ενός άρτι εκδοθέντος βιβλίου ("Η στρατηγική του Ελσίνκι"). Απόσπασμα από την εισαγωγή του καθηγητή Παν. Τσάκωνα, δημοσίευσε το "Βήμα".
Οι απόψεις των άρθρων δεν αποτυπώνουν μόνο τις προσωπικές απόψεις των συγγραφέων, αλλά απηχούν δύο διαφορετικές σχολές σκέψεως της ελλαδικής εξωτερικής πολιτικής, ως προς την αντιμετώπιση της Τουρκίας.
Παρότι η πιο γνωστή περίπτωση είναι αυτή της Μπραζίλια, θα ασχοληθώ με τους Αιγυπτίους.
Οι Αιγύπτιοι, για να αποσυμφορήσουν το Κάιρο, χτίζουν νέα πρωτεύουσα! Το έργο ξεκίνησε το 2015 και εκεί σκοπεύουν να μεταφέρουν όλες τις κρατικές υπηρεσίες, οι οποίες αναμένεται να συμπαρασύρουν και εταιρείες και πολίτες, στον δρόμο της εσωτερικής μεταναστεύσεως.
Η απροσδόκητη εμφάνιση και εξάπλωση του κορωνοϊού SARS-CoV-19 εκτός από τις επιπτώσεις στην δημόσια υγεία είχε και πλήθος παραπλεύρων συνεπειών, με την εμφάνιση κινημάτων συνωμοσιολογίας, αμφισβητήσεως της Επιστήμης και αντιστάσεως στις κρατικές αποφάσεις επιβολής περιοριστικών μέτρων.
Εν συνεχεία, παραθέτω, συγκεντρωμένες σε ενιαίο κείμενο, κάποιες απόψεις για τα συμβαίνοντα, τις οποίες εξέφρασα τους τελευταίους τρεις μήνες, επικαλούμενος την απλή λογική, άνευ της παραμικρής εμπλοκής αυστηρών ιατρικών και βιολογικών εννοιών, για τις οποίες άλλωστε έχω πλήρη άγνοια.
Μελέτησα το περασμένο Σ/Κ ένα πολύ ενδιαφέρον και επίκαιρο
(εξεδόθη μόλις τον Μάρτιο του 2020) βιβλίο για την ΑΟΖ και την
επίδρασή της στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, του καθηγητή και πρώην
υφυπουργού εξωτερικών (επί Καραμανλή του νεωτέρου) Γιάννη Βαληνάκη, επί των
ημερών του οποίου ξεκίνησε η ανακίνηση του ζητήματος της ΑΟΖ.
https://biblionet.gr/titleinfo/?titleid=245904
https://www.valinakis.gr/portal/i-ellas-ton-tessaron-thalasson/
Έγραψε, χθες, μια κριτική για την ελληνοαιγυπτιακή συμφωνία η βετεράνος στο διπλωματικό ρεπορτάζ Κύρα Αδάμ.
Κρίμα για μία σοβαρή δημοσιογράφο να επιστρατεύει τέτοιας κακίστης ποιότητος επιχειρήματα για να υποστηρίξει την άποψή της. Αναφέρομαι στα ποσοστά "εκπτώσεων", που καταγράφει.
Μια απλή επίσκεψη στο Google-Maps είναι αρκετή, για οποιονδήποτε, να ανακαλύψει ότι:
"Η απόσταση των ανατολικών ακτών της Κρήτης μέχρι τον 28ο μεσημβρινό, που είναι πλασματικά το ανατολικό άκρο της ελληνο/αιγυπτιακής ΑΟΖ, είναι μόνον 80νμ, ενώ η πλήρης ΑΟΖ της Κρήτης είναι 200νμ."
Εστιάζει, δηλαδή, στον άξονα Α-Δ, στηλιτεύοντας την μερική οριοθέτηση και εξαγάγει το συμπέρασμα ότι απεμπολήσαμε 120νμ ΑΟΖ! Για την παρουσίαση αυτού του αποτελέσματος, όμως, μετράται η απόσταση από το θεωρητικό όριο των 200νμ.
Κάποια σύντομα σχόλια για τις πρόσφατες (και μάλλον βεβιασμένες) συμφωνίες οριοθετήσεως ΑΟΖ με Ιταλία και Αίγυπτο.
Εν πρώτοις να παρατηρήσω την ένδεια ουσιαστικής κριτικής και την δημιουργία ενός, καταστροφικού για τον δημόσιο λόγο και την διανοητική διάπλαση της κοινής γνώμης, διπόλου μεταξύ υπεραισιοδόξων πανηγυρισμών αφ' ενός, θρήνων και κραυγών για προδοσία αφ' ετέρου.
Αφιστάμενος του πλαισίου αυτού, καταθέτω τις ακόλουθες κρίσεις.