Επιστήμη και ιδεολογίες

Είναι πιστοποιημένο γεγονός πως σε περιόδους κρίσης (οικονομικής, πολιτικής, κοινωνικής, ή συνδυασμού των) ο άνθρωπος αναζητά ιδεολογικά στηρίγματα. Ο προβληματισμός μου είναι εάν αυτά τα ιδεολογικά στηρίγματα βοηθούν ουσιαστικά στην καταπολέμηση της κρίσης ή είναι απλώς τονωτικά της ανθρώπινης ψυχολογίας. 

Ανατρέχοντας έναν αιώνα περίπου πίσω, σε απάντησή του στον Γεώργιο Σκληρό, ο Ίων Δραγούμης είχε καίρια επισημάνει την διαφορά μεταξύ επιστήμης [1] και ιδεολογίας, εν προκειμένω κοινωνιολογίας και κοινωνισμού (σοσιαλισμού). Γράφει χαρακτηριστικά: «… Η κοινωνιολογία (sociologie) είναι επιστήμη. Ο κοινωνισμός (socialisme) είναι πόθος. …» [2]

Πολιτική και τεχνολογία

Σε προηγηθέν άρθρο μου («Η δημοκρατία σε μπελάδες») [*] είχα αναφερθεί στο τέλμα του σημερινού πολιτικού συστήματος και στην ανάγκη μετασχηματισμού του με άξονα την δυνατότητα συμμετοχής του συνόλου των πολιτών στην λήψη καίριων αποφάσεων. 

Η ανάγκη για την ενεργό συμμετοχή των πολιτών επιβάλλεται νομίζω από την ολοένα και συχνότερη διάσταση ή και τέλεια αντίθεση απόψεων και στοχεύσεων μεταξύ της κοινωνίας και της «άρχουσας τάξης». Η διαφωνία αυτή, είτε οφείλεται σε έλλειμμα παιδείας του λαού, που τον καθιστά εύπιστο σε δημαγωγικές και καιροσκοπικές αντιλήψεις, είτε σε αδυναμία των πολιτικών να προσαρμόσουν στις ελληνικές ιδιαιτερότητες ξένα πρότυπα, δημιουργεί συν το χρόνω συνθήκες κοινωνικής αναταραχής.

Στο παρόν άρθρο θα αναφερθώ σε πτυχές της τεχνολογίας που μπορούν να αποτελέσουν χρήσιμα εργαλεία για την υποβοήθηση της συμμετοχής των πολιτών στην πολιτική. 

Πολιτικοί στοχασμοί

Εδώ και καιρό, διαβλέποντας το παρακμιακό αδιέξοδο στο οποίο περιερχόταν σταδιακώς η χώρα μας, ήθελα να καταγράψω κάποιες σκέψεις μου επί των πολιτικών πραγμάτων. Εν τέλει, το έναυσμα μού δόθηκε από την εκλογική αναμέτρηση της 6ης Μαΐου 2012 και το αδιέξοδο που προέκυψε εξ αυτής.