Το πλαίσιο της ελληνοτουρκικής αντιπαραθέσεως και η ΑΟΖ

Μελέτησα το περασμένο Σ/Κ ένα πολύ ενδιαφέρον και επίκαιρο (εξεδόθη μόλις τον Μάρτιο του 2020) βιβλίο για την ΑΟΖ και την επίδρασή της στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, του καθηγητή και πρώην υφυπουργού εξωτερικών (επί Καραμανλή του νεωτέρου) Γιάννη Βαληνάκη, επί των ημερών του οποίου ξεκίνησε η ανακίνηση του ζητήματος της ΑΟΖ.
https://biblionet.gr/titleinfo/?titleid=245904
https://www.valinakis.gr/portal/i-ellas-ton-tessaron-thalasson/

Κριτική επί άρθρου για ΑΟΖ Ελλάδος & Αιγύπτου

Έγραψε, χθες, μια κριτική για την ελληνοαιγυπτιακή συμφωνία η βετεράνος στο διπλωματικό ρεπορτάζ Κύρα Αδάμ.

Κρίμα για μία σοβαρή δημοσιογράφο να επιστρατεύει τέτοιας κακίστης ποιότητος επιχειρήματα για να υποστηρίξει την άποψή της. Αναφέρομαι στα ποσοστά "εκπτώσεων", που καταγράφει.

 

Μια απλή επίσκεψη στο Google-Maps είναι αρκετή, για οποιονδήποτε, να ανακαλύψει ότι:

• Η απόσταση Κρήτης-Κύπρου στον άξονα Α-Δ είναι περίπου 340 νμ.
• Η απόσταση Κρήτης-Αιγύπτου στον άξονα Β-Ν είναι περίπου 240 νμ.

Το άρθρο αναφέρει επί λέξει:

"Η απόσταση των ανατολικών ακτών της Κρήτης μέχρι τον 28ο μεσημβρινό, που είναι πλασματικά το ανατολικό άκρο της ελληνο/αιγυπτιακής ΑΟΖ, είναι μόνον 80νμ, ενώ η πλήρης ΑΟΖ της Κρήτης είναι 200νμ."

 

Εστιάζει, δηλαδή, στον άξονα Α-Δ, στηλιτεύοντας την μερική οριοθέτηση και εξαγάγει το συμπέρασμα ότι απεμπολήσαμε 120νμ ΑΟΖ! Για την παρουσίαση αυτού του αποτελέσματος, όμως, μετράται η απόσταση από το θεωρητικό όριο των 200νμ.

ΑΟΖ-ολογία

Κάποια σύντομα σχόλια για τις πρόσφατες (και μάλλον βεβιασμένες) συμφωνίες οριοθετήσεως ΑΟΖ με Ιταλία και Αίγυπτο.

Εν πρώτοις να παρατηρήσω την ένδεια ουσιαστικής κριτικής και την δημιουργία ενός, καταστροφικού για τον δημόσιο λόγο και την διανοητική διάπλαση της κοινής γνώμης, διπόλου μεταξύ υπεραισιοδόξων πανηγυρισμών αφ' ενός, θρήνων και κραυγών για προδοσία αφ' ετέρου.

Αφιστάμενος του πλαισίου αυτού, καταθέτω τις ακόλουθες κρίσεις.