Τί πιο κοινότυπο, μετά από μια τραγωδία του μεγέθους του σιδηροδρομικού δυστυχήματος των Τεμπών, να αναζητούμε τους υπευθύνους. Και τί πιο σύνηθες, για εμάς τους Έλληνες, πάντα να πρέπει να ευθύνεται κάποιος τρίτος, εκτός από τον εαυτό μας!
Θα αποφύγω να ασχοληθώ με την προσπάθεια προσδιορισμού των αιτίων του δυστυχήματος, καθώς αυτή είναι μια απαιτητική διαδικασία, που βασίζεται σε προσεκτική και εξειδικευμένη έρευνα πολλών δεδομένων και δεν είναι δυνατόν να εκφέρουμε γνώμες για τόσο σοβαρά θέματα χωρίς γνώσεις και στοιχεία (ειρήσθω εν παρόδω ότι η επιλεκτική διαρροή στοιχείων της ερευνητικής διαδικασίας είναι ανεπίτρεπτη και θα έπρεπε να τιμωρείται παραδειγματικώς!).
Θα ήθελα να τονίσω μόνον, ότι τέτοιας κλίμακος συμβάντα σπανίως οφείλονται σε μοναδική αιτία, αλλά προκαλούνται από ατυχή συνδυασμό πολλών αστοχιών. Καλό θα ήταν, λοιπόν, να μην επιδοθούμε στην επιλογή βολικών εξιλαστηρίων θυμάτων.
Δεν μπορώ να αντισταθώ στον πειρασμό, ωστόσο, να σχολιάσω την κοινωνική οργή και αντίδραση που προέκυψε ως απόρροια του θλιβερού γεγονότος, κυρίως όταν επιχειρείται να αποδοθούν σε αυτήν χαρακτηριστικά εναντιώσεως στην κακή λειτουργία του κρατικού μηχανισμού.