Κατά τις δεκαετίες του 1920 και 1930 συνέβησαν μερικές από τις σημαντικότερες ανακαλύψεις στους τομείς των θετικών επιστημών. Το 1927, ο Werner Heisenberg προκαλεί επανάσταση στην Φυσική, διατυπώνοντας την "αρχή της αβεβαιότητος" (ή "αρχή της απροσδιοριστίας"). Ενώ, λίγο αργότερα, το 1931, διατυπώνεται ένα από τα σημαντικότερα θεωρήματα στην επιστήμη των Μαθηματικών, το "θεώρημα της μη πληρότητος", του Kurt Goedel.
Η παρούσα εποχή διακρίνεται από μία απολυτότητα στην διατύπωση απόψεων (τα ΜΚΔ διεδραμάτισαν καταλυτικό ρόλο ως προς αυτό), η οποία σε εποχές κρίσεως (όπως τώρα, με τον κορωνοϊό, ή προηγουμένως, με την παγκόσμιο οικονομική κρίση, μετά το 2008) ενδέχεται να οδηγήσει σε φανατισμούς, ακρότητες και διχόνοια.
Πώς συσχετίζονται όμως οι δύο αυτές περίοδοι; Απλούστατα, με την διερεύνηση της απορίας, αν η μελέτη και η γνώση των δύο αυτών σημαντικών επιτευγμάτων του παρελθόντος μπορεί να συντελέσει στην μετρίαση της εντάσεως των αντιπαραθέσεων και στην άμβλυνση του κλίματος αντιπαλότητος, σήμερα.