2021-09-14

Η σεξουαλικότητα ως βασικό αυτοπροσδιοριστικό στοιχείο

Προ ημερών διακινήθηκε μια ανοικτή επιστολή 160 προσωπικοτήτων, που περιείχε κριτική και επιφυλάξεις για την υπό διαμόρφωση "Εθνική στρατηγική για την ισότητα των ΛΟΑΤΚΙ+". Στα πλαίσια του ολοκληρωτικού πνεύματος της πολιτικής ορθότητος, η επιστολή λοιδωρήθηκε και συκοφαντήθηκε, χωρίς να αντιμετωπισθεί επί της ουσίας. Μάλιστα, οι διαψεύσεις ορισμένων εκ των φερομένων ως υπογραψάντων, επεσκίασαν ακόμη περισσότερο την ουσία του ζητήματος.

Το ζήτημα των ομοφυλοφίλων έχει καθιερωθεί να εντάσσεται στα πλαίσιο των ατομικών δικαιωμάτων. Μήπως, όμως, είναι αποπροσανατολιστική αυτή η οπτική και παραβλέπουμε ένα πρόβλημα γενικότερης παιδείας και αξιών; Πόσο τιμητικό μπορεί να είναι για την κοινωνία μας να προάγουμε, μέσω δημοσίου λόγου, ως βασικό στοιχείο αυτοπροσδιορισμού ενός ανθρώπου τις σεξουαλικές του προτιμήσεις;

Κατά μία ετυμολογική εκδοχή, ο άνθρωπος είναι ο άνω+θρώσκω (= ορμώ ψηλά), κατά δε τον Σωκράτη ο άνθρωπος είναι το μόνο των θηρίων που επεξεργάζεται με λογική ό,τι παρατηρεί ("σημαίνει τοῦτο τὸ ὄνομα ὁ ‘ἄνθρωπος’ ὅτι τὰ μὲν ἄλλα θηρία ὧν ὁρᾷ οὐδὲν ἐπισκοπεῖ οὐδὲ ἀναλογίζεται οὐδὲ ἀναθρεῖ, ὁ δὲ ἄνθρωπος ἅμα ἑώρακεν - τοῦτο δ᾽ ἐστὶ τὸ ‘ὄπωπε - καὶ ἀναθρεῖ καὶ λογίζεται τοῦτο ὃ ὄπωπεν. ἐντεῦθεν δὴ μόνον τῶν θηρίων ὀρθῶς ὁ ἄνθρωπος ‘ἄνθρωπος’ ὠνομάσθη, ἀναθρῶν ἃ ὄπωπε.", Πλάτων, Κρατύλος, 399γ).

Σε κάθε περίπτωση, ο άνθρωπος διακρίνεται από τα υπόλοιπα είδη του ζωικού βασιλείου, λόγω του πνεύματός του και του λόγου, όχι εξ αιτίας των ορμεμφύτων του. Το να προβάλλονται οι σεξουαλικές προτιμήσεις των ανθρώπων ως βασικό χαρακτηριστικό τους, το εκλαμβάνω ως υποχώρηση στον διαρκή αγώνα του ανθρωπίνου είδους να υπερβεί την φύση του και να υποτάξει τα ένστικτά του στην λογική, στην παραγωγή πολιτισμού, δηλαδή.

Την άκρατη σεξουαλικότητα ως σύμπτωμα πνευματικής παρακμής είχε επισημάνει ήδη από το 1984 ο Παναγιώτης Κανελλόπουλος, όταν στον πρόλογο της β΄ εκδόσεως του δοκιμίου του "Ο Χριστιανισμός και η εποχή μας" έγραφε τα εξής "προφητικά" (οι υπογραμμίσεις / επισημάνσεις με έντονη γραφή δικές μου):

Αν ο δυτικός κόσμος διατηρεί την επίφαση της ηθικής και πολιτικής ελευθερίας, αυτό δε σημαίνει διόλου ότι δεν έχει κι αυτός αδειάσει ως συνείδηση και ως ψυχή. Πρέπει κι αυτός ο κόσμος - ο δυτικός - να ηττηθεί (όχι από τον κομμουνισμό, αλλά από τον ίδιο τον εαυτό του) για ν' αναλάβει και να σωθεί.
.........
Ποτέ ο άνθρωπος, ιδιαίτερα ο νέος, δεν αισθάνθηκε τον εαυτό του τόσο μόνο, τόσο αβοήθητο, όσο στην εποχή μας. Και αυτό το αίσθημα εκδηλώνεται ιδιαίτερα, αν όχι αποκλειστικά, στις "κοινωνίες" του δυτικού  κόσμου. ... Και την ασφυκτική μόνωσή τους ζητούν οι άνθρωποι, ιδίως οι νέοι, να την εξουδετερώσουν είτε με εικονοκλαστικές χειρονομίες, είτε με τα ναρκωτικά και τις σεξουαλικές ελευθεριότητες, είτε με την προσχώρησή τους σε μάζες ομοιόμορφα εκδηλούμενων ή και μαινόμενων θεατών και ακροατών μιας άγριας μουσικής που σπάζει τ' αυτιά και τα νεύρα. Όλα αυτά, αν και απέχουν μεταξύ τους ηθικά ή αισθητικά, οφείλονται στη ριζική αλλαγή των καιρών, σε μιαν αλλαγή που κάνει και τους κατοικημένους χώρους να μοιάζουν όλο και περισσότερο με την έρημο. Δεν μπορεί παρά να υπάρχουν οάσεις και στην έρημο αυτή. Και είναι έργο της Παιδείας να βοηθήσει τους νέους να τις αναζητήσουν και να τις βρουν. Αλλά, για να μπορεί να τους βοηθήσει, πρέπει η ίδια η Παιδεία να θυμάται αδιάκοπα ότι κατάγεται από την Αττική και τον Παρθενώνα και να μη παρασύρεται κι αυτή από τους ανέμους της εποχής ή μάλλον από τους ανεμοστρόβιλους της πνευματικής Σαχάρας.

Εν κατακλείδι, δεν αμφισβητώ το δικαίωμα του καθενός στις σεξουαλικές του επιλογές. Αλλά γιατί αυτές θα πρέπει να τυγχάνουν προβολής και μάλιστα όταν αποκλίνουν από την κανονικότητα; Τί προσφέρει αυτή η προβολή στο κοινωνικό σύνολο; Γιατί ένας υπουργός να σεμνύνεται για την ομοφυλοφιλία του, αντί για τις ικανότητές του; 

Αν δεν μπορούμε να συνειδητοποιήσουμε, ως κοινωνία, ότι η προστασία των ομοφυλοφίλων από διακρίσεις δεν μπορεί να συνεπάγεται την προβολή της ιδιαιτερότητός τους ως προτύπου, τότε είμαστε σε βαθιά σήψη. Και αυτό που αποδεικνύει την επιβίωση του "μεσαιωνικού σκοταδισμού" στην εποχή μας δεν είναι η ύπαρξη αντιλόγου στον άκρατο "δικαιωματισμό", αλλά η φίμωσή του με ιεροεξεταστικές πρακτικές!

Και για να επανέλθω στο βασικό ερώτημα της επιστολής των 160, έχει μεγαλύτερη σημασία και προτεραιότητα για την Ελλάδα η στρατηγική για τους ΛΟΑΤΚΙ+ (ό,τι κι αν σημαίνει αυτό το αρκτικόλεξο...) από μία στρατηγική για την καταπολέμηση της υπογεννητικότητος ή τον περιορισμό της φυγής ενεργού επιστημονικού δυναμικού στο εξωτερικό;

 

Υστερόγραφα:

  1. Σε μια εποχή που το Ισλάμ προβάλει ολοένα απειλητικότερο, ακόμη και εντός των "δυτικών" τειχών, δεν μπορώ να μην παραλληλίσω τις ατέρμονες συζητήσεις μας για δικαιώματα ομοφυλοφίλων και κάθε λογής περιθωριακών με τις διαμάχες για το φύλο των αγγέλων στην Κωνσταντινούπολη, ενώ οι Τούρκοι την πολιορκούσαν! Μακάρι η σημερινή τρυφηλότητα της κοινωνίας μας να αποδειχθεί λιγότερο καταστροφική...

  2. Με το φαινόμενο των επονομαζομένων "παρελάσεων υπερηφανείας" (!!!) απαξιώ να ασχοληθώ. Θα έπρεπε να απαγορεύονται μόνο και μόνο λόγω προσβολής της δημοσίας αιδούς (και της αισθητικής μας, βεβαίως), αλλά τείνουν να καθιερωθούν, επιβεβαιώνοντας την παρακμιακή κατάσταση της κοινωνίας μας, σε επίπεδο αξιών. Και το οξύμωρο είναι ότι οι υποστηρικτές τους διαμαρτύρονται για τις στρατιωτικές παρελάσεις!

  3. Επειδή εκ των βασικών αιτημάτων των ομοφύλων ζευγών είναι το δικαίωμα στην υιοθεσία, κάποιες επιγραμματικές επισημάνσεις.
    • Η υιοθεσία είναι πράξη που αποσκοπεί στην διασφάλιση του παιδιού, όχι στην ικανοποίηση των υποψηφίων γονέων.
    • Χρειάζεται ή όχι ένα παιδί, για την ομαλή ψυχική του ανάπτυξη, τόσο το πατρικό (αρσενικό) όσο και το μητρικό (θηλυκό) πρότυπο;
    • Το δημοφιλές επιχείρημα ότι ένα ομόφυλο ζεύγος γονέων μπορεί να προσφέρει καλύτερο περιβάλλον σε ένα παιδί από ένα προβληματικό ετερόφυλο ζεύγος είναι παραπειστικό, διότι συγκρίνει δύο ακραίες καταστάσεις, αγνοώντας το μέσον. Είναι σαν να θέτουμε, στο πολιτικό πεδίο το δίλημμα αν προτιμούμε κυβέρνηση ΚΚΕ ή "Χρυσής Αυγής", παραβλέποντας ότι υπάρχουν πλείστες άλλες καλύτερες επιλογές!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Πρόσφατη δημοσίευση

Γιατί ζηλεύω το Ισραήλ;