Πολιτεύματα και η ιδιάζουσα περίπτωση της Κίνας

Διάβασα ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο του Ευαγγέλου Κοροβίνη για το ιδιάζον πολιτικό καθεστώς της Κίνας, υπό το πρίσμα της εξελίξεως των θεωριών του Engels και του Marx (με εκτενή εισαγωγή σε αυτές).

Επί του πρακτέου, καταλήγει σε μια "προκλητική" θέση, ότι ένα ανελεύθερο καθεστώς, όπως της Κίνας, αλλά με έμφαση στην αξιοκρατική επιλογή των στελεχών του κρατικού μηχανισμού, μπορεί να είναι καλύτερος υπερασπιστής των συμφερόντων του συνόλου, από ένα αντιπροσωπευτικό "δυτικού" τύπου, όπου η παρέμβαση των ισχυρών του πλούτου και των ΜΜΕ μπορεί να το εκφυλίσει σε "ολιγαρχία του πλούτου".

Η εν γένει συλλογιστική παραπέμπει ευθέως στην θεωρία του Αριστοτέλους περί "ορθών" και "ημαρτημένων" εκδοχών ενός πολιτεύματος ["Πολιτικά", Βιβλίο Γ΄, 1279α17-1279β10], κατά την οποία ένα πολίτευμα κρίνεται όχι βάσει των εξωτερικών γνωρισμάτων του (ποιός ασκεί εξουσία), αλλά της πρακτικής εφαρμογής του (πώς και υπέρ ποίου ασκείται η εξουσία). [1]

Mazower, Θεσσαλονίκη και ιδεολογικοποίηση της ιστορίας

Η πρόσφατη (24/01/2025) βράβευση του ιστορικού Mark Mazower από τον Δήμο Θεσσαλονίκης μπορεί να ήταν ομόφωνη, σε επίπεδο δημοτικού συμβουλίου, αλλά ήγειρε ενστάσεις από εκτός δημοτικής αρχής προσωπικότητες.

Η εμβληματικότερη αντίδραση ίσως προήλθε από τον εμβριθή μελετητή της τοπικής ιστορίας της Θεσσαλονίκης, Ευάγγελο Χεκίμογλου, ο οποίος - δικαίως - διερωτήθηκε γιατί ο Δήμος δεν τιμά ανθρώπους της πόλεως, που έχουν αφιερώσει την ζωή τους στην μελέτη της ιστορίας της, αλλά προτιμά ξένους, με αμφιλεγόμενη οπτική για το παρελθόν της.

Η επιστημονική και εμπεριστατωμένη κριτική του κ. Χεκίμογλου στο βιβλίο του Mazower "Θεσσαλονίκη, η πόλη των φαντασμάτων" είχε δημσιευθεί το 2013, εστιάζοντας στο ζήτημα των εξισλαμισμών του 15ου αιώνος. [*]

Με αφορμή τα ανωτέρω κοινοποίησα στις "Ανιχνεύσεις" ένα παλαιότερο (του 2016) μήνυμα ηλ. ταχυδρομείου σε φίλους, με έναν σύντομο σχολιασμό του βιβλίου του Mazower, το οποίο ανεδημοσιεύθη και παρατίθεται ακολούθως.